Sebas & Christel
Dordrecht – mei 2005
Hallo, ik ben Christel en ik ben de chaos-girl van Sebas. Voor vrienden heten we ook wel Xel en Seeb. Seeb is in 1968 en ik in 1970 in Dordrecht geboren. We hebben elkaar in 1985 in een bootje bij de Beekse Bergen leren kennen. Toen waren we beide nog helemaal gek van varen, maar die liefde is (tijdelijk?) wat meer naar de achtergrond verplaatst. We zijn beide geruime tijd werkzaam geweest in de IT. Seeb is enkele jaren terug voor zichzelf begonnen als manager organisatie ecologie. Als je wil weten wat dat inhoudt neem dan eens een kijkje op zijn website:
Bij ons is het Dodge virus ergens begin jaren ’90 ontstaan. Seeb had eens zo’n Dodge zien rijden en vond dat wel gaaf. Dus we gingen op zoek naar een adres waar we een Dodge konden bekijken. Zo gebeurde het dat we op een mooie dag bij de firma van Dam terecht kwamen en een mooie Dodge W200 dubbelcabine zagen staan. We mochten er wel even een stukkie mee rijden van Co (die werkte toen nog bij van Dam). Bij het starten kwamen er grote dikke zwarte rookpluimen uit en de motor maakte een hels lawaai. We keken elkaar aan en wisten beide dat dit hem moest worden. Wisten wij veel, we hadden verstand van computers maar van auto’s…. ?? Een week later mochten we hem ophalen. ƒ12.500,- armer maar stralend achter het stuur gingen met het grote gevaarte naar huis.
We leerde ook andere Dodge bezitters kennen die bezig waren met de oprichting van de Dodge club (=DTB). Met hun zijn we meegegaan naar Grand Bru in België, waar voorheen de Camel Trophy selectie gedaan werd. Hier maakte we voor het eerst het echte terrein rijden mee, en waren direct verslaafd. Omdat er door het terrein rijden ook diverse onderdelen kapot gingen en het mijn auto was, waar ik dagelijks mee naar mijn werk moest rijden, leerde we vrij snel hoe we moesten sleutelen aan ons Dodgie. Ook ik vond het heel leuk om met het sleutelen bezig te zijn, zo hebben we samen het motorblok vervangen, want die zwarte rookpluimen bleken toch niet in orde te zijn. We gingen regelmatig met de Dodge club naar België om daar voor de Dodge club bolletje pijltje ritten uit te zetten. Of om gewoon heel veel lol te hebben. Ook gingen we met regelmaat naar diverse meetings die door andere clubs georganiseerd werden.
Zo kwamen we tijdens een meeting in Veldhoven Rob en Yvonne tegen. Rob was vroeger de buurjongen van mijn vriendin en hij vertelde dat hij net een Dodge gekocht had en dat hij ook lid werd van de Dodge club. Zie ook hun verhaal op deze site. Zo hebben we geprobeerd Rob terrein rij lessen te geven. Ja heel stoer als je dan zelf vast komt te staan in een nieuwbouw wijk op een grote blubberberg. En tot ‘s avonds laat bezig bent om los te komen.
Na een hele leuke tijd met de Dodge club, moesten wij helaas na een aantal jaren afscheid nemen van ons Dodgie, die eigenlijk toch wel een beetje onderdeel van ons leven geworden was. Maar we moesten tijdelijk even op zoek naar een goedkopere auto, want ons Dodgie kostte, met de manier van rijden zoals iedereen van Seeb gewend was (GAS-BAS), ongeveer ƒ2000,- per maand. Zo ruilden we onze Dodgie in voor een Jeep die nog opgeknapt moest worden. En tijdelijk in een garage gestald kon worden.
Totdat de auto waar ik mee naar mijn werk reed het niet meer deed en Rob, ja inmiddels zijn we heel goed bevriend geraakt met Rob en Yvonne, wist nog een 2 WD Dodge te koop. Dat leek mij wel wat. Seeb die hem niet ieder weekend in het terrein in elkaar kon rijden, en ik kon ‘s maandags zonder sleutelen weer gewoon naar mijn werk rijden en we hadden toch een Amerikaan om alle meetings mee af te rijden. Dus Jeep opgeruimd en nieuw Dodgie opgehaald.
Met dit 2WD Dodgie hebben we vele leuke avonturen meegemaakt zoals o.a. 2 maal een vakantie in Spanje, diverse meetings, gewoon teveel om op te noemen. Toen Seeb voor zijn werk bij Heineken gedetacheerd werd leerde hij Mike, Arne (kende hij al iets langer) en Thom kennen. Eerst staken ze hem aan met het computerspelletjes virus. Later stak hij, met zijn altijd aanwezige enthousiasme, hun aan met het Amerikanen (cq. terreinrijden) virus. En zo ontstond langzaam aan de CHAOSBOYZ.
Toen de chaosboyz een feit was moest Seeb natuurlijk ook weer een 4WD. En zo kwam er ons JEEPIE. Lees op deze site het verhaal ‘Dagboek van ons Jeepie’ en later ruilde we onze 2WD Dodgie in voor een 4WD Dodgie. Na vele leuke avonturen zijn sinds kort deze auto’s ook weer uit ons leven vertrokken. Alhoewel, ons JEEPIE is inmiddels in het trotse bezit van chaosboy Arne, dus ‘ons’ JEEPIE is niet helemaal uit ons leven. Voor ons op korte termijn dus even geen 4WD, zodat we even tijd en geld vrij kunnen maken om andere dromen waar te maken. Maar eens een chaosboy altijd een chaosboy…
[ vorige pagina ]