Ik ben Marcel Degen, maar de meeste kennen mij als “De Kale”. Ik ben 38 jaar en werk momenteel als medewerker bij de archeologische dienst in Nijmegen. Mijn
motto is dan ook: “Laat de Kale maar graven…” Ik ben al sinds m’n 14e samen met Im en we zijn in 1997 getrouwd. We hebben een zoontje, Tygo
bouwjaar 1999. Hij is net zo gek op auto’s en modder als z’n vader.
Al sinds de middelbare school ben ik aan het klooien aan brommers, motoren en auto’s. Ik heb dan ook al heel wat auto’s versleten. In een ver verleden heb ik samen met een vriend eens een ‘66er Ford Mustang Coupé Hardtop gekocht die half gerestaureerd was maar technisch en motorisch een puinhoop bleek. Na 2 jaar sparen en sleutelen kwamen we erachter dat het ”samen kopen” toch niet zo’n goed idee was, we kregen ruzie en toen de eigenaar van de schuur waar we hem gestald hadden ook nog begon te zeuren hebben we ‘m maar verkocht. Ongelofelijk stom achteraf, vooral als je nu ziet wat die dingen kosten.
Een andere project was een Ford Taunus waar een 302ci V8 Mustang blok in gepropt was. Dat dit eigenlijk niet paste maakte niet uit, hier en daar wat wegslijpen en wat verstevigingen lassen en trappen met die bak. Legaal was het niet, maar de lol des te meer. We hebben er maar een half jaartje lol van gehad tot ie op een 2e kerstdag met een rotklap de geest gaf. Een vastloper en niet zo’n kleintje ook, je kon zo de zuigers zien zitten. Maar m’n grootste interesse ging toch wel naar motoren. Zomer en winter was ik op m’n semi-eigenbouw chopper te vinden. Maar toen ik ruim 5 jaar geleden, na een flinke schuiver en een tikkie eigenwijzigheid, een kapotte knie had opgelopen was het einde oefening. Motor is wel weer in orde, alleen z’n baasje nog…
De eerste keer dat ik 4x4 kriebels kreeg was toen ik samen met Ton (een collega) z'n Nekaf op ging halen in Limburg. Wat een geweldig leuk ding was dat. Maar de koorts steeg hoger toen hij later z'n Dodge W200 aanschafte. De eerste terreinervaring had ik als bijrijder, toen ik met Ton naar een DTB-treffen in Valkenswaard ging. Daar zagen we voor het eerst Josh en Caat. Niet veel later werden we uitgenodigd om eens te gaan kijken naar de capriolen van de ChaosBoyz. Dat was in December 2001 in Amsterdam. Daar voelde ik me helemaal in m'n element. Modder, kou, erwtensoep, toffe lui, en veel lol. Lekker smerig worden en met auto's spelen. Welke "kleine" jongen vindt dat nou niet leuk. Sinds die tijd ben was ik bijna altijd als bijrijder naast Ton te vinden in z'n Dodge. Vooral als er gegraven moet worden weet hij mij te vinden. Maar ook het sleutelwerk doe ik graag al moet ik nog een hoop leren.
Tijdens de hemelvaart-trip naar Sclayn ben ik me echt thuis gaan voelen tussen dit stelletje chaoten. En ondanks dat ik zelf helaas nog niet in het bezit ben van een Amerikaanse 4x4, was ik aangenaam verrast toen ik werd gevraagd om tot dit maffe gezelschap toe te treden, dus om Chaos-member te worden. Een soort van supporting-member dus. Want een echte Chaoot zal ik me pas voelen als ik met m’n eigen pickup de bagger in duik.
Maar
sinds april 2004 mag ik me de gelukkige eigenaar noemen van een Dodge
W200. Ik heb 'm gekocht van Ton. En nu maar plannen maken. De
"thingsto
do list" word steeds langer..........
En
ja, ook op mijn stoep ligt olie van een Dodge, van mijn EIGEN
Dodge!...
Ik ben Marcel Degen, maar de meeste kennen mij als “De Kale”. Ik ben 38 jaar en werk momenteel als medewerker bij de archeologische dienst in Nijmegen. Mijn
motto is dan ook: “Laat de Kale maar graven…” Ik ben al sinds m’n 14e samen met Im en we zijn in 1997 getrouwd. We hebben een zoontje, Tygo
bouwjaar 1999. Hij is net zo gek op auto’s en modder als z’n vader.
Een andere project was een Ford Taunus waar een 302ci V8 Mustang blok in gepropt was. Dat dit eigenlijk niet paste maakte niet uit, hier en daar wat wegslijpen en wat verstevigingen lassen en trappen met die bak. Legaal was het niet, maar de lol des te meer. We hebben er maar een half jaartje lol van gehad tot ie op een 2e kerstdag met een rotklap de geest gaf. Een vastloper en niet zo’n kleintje ook, je kon zo de zuigers zien zitten. Maar m’n grootste interesse ging toch wel naar motoren. Zomer en winter was ik op m’n semi-eigenbouw chopper te vinden. Maar toen ik ruim 5 jaar geleden, na een flinke schuiver en een tikkie eigenwijzigheid, een kapotte knie had opgelopen was het einde oefening. Motor is wel weer in orde, alleen z’n baasje nog…
De eerste keer dat ik 4x4 kriebels kreeg was toen ik samen met Ton (een collega) z'n Nekaf op ging halen in Limburg. Wat een geweldig leuk ding was dat. Maar de koorts steeg hoger toen hij later z'n Dodge W200 aanschafte. De eerste terreinervaring had ik als bijrijder, toen ik met Ton naar een DTB-treffen in Valkenswaard ging. Daar zagen we voor het eerst Josh en Caat. Niet veel later werden we uitgenodigd om eens te gaan kijken naar de capriolen van de ChaosBoyz. Dat was in December 2001 in Amsterdam. Daar voelde ik me helemaal in m'n element. Modder, kou, erwtensoep, toffe lui, en veel lol. Lekker smerig worden en met auto's spelen. Welke "kleine" jongen vindt dat nou niet leuk. Sinds die tijd ben was ik bijna altijd als bijrijder naast Ton te vinden in z'n Dodge. Vooral als er gegraven moet worden weet hij mij te vinden. Maar ook het sleutelwerk doe ik graag al moet ik nog een hoop leren.