Den Hout - ANVT
29 oktober 2000
Je zou haast verwachten als de ene richting uit gemakkelijk gaat, dat de andere ook moet kunnen. Jammer. Mike zat hier echt vast! Zondagmorgen. Met veel tegenzin krabbel ik uit bed en begin met het bijeenzoeken van mijn spullen en met het aankleden. Mijn vriendin blijft lekker nog eventjes onder de dekens liggen. Net nadat ik mijn broek heb aangetrokken wordt er driftig aangebeld. Thom. En een beetje pissig omdat ik niet op tijd bij hem voor de deur had gestaan. Nog versuft kijk ik naar de klok en kom erachter dat Thom nog in de zomertijd leeft ;-)
Buiten blijkt het heerlijk onguur weer te zijn met harde windstoten afgewisseld met regen. Heerlijk weer om terrein te gaan rijden! De ANVT had een fantastisch terrein gevonden in de omgeving van Den Hout.
Tuurlijk! Koppel een sleeplint met een knoop erin en een Halfords- lintje maar aan elkaar! Een soort klei-afgraving of baggerbedrijf. Bij onze aankomst in de stromende regen staat een ding vast; dit wordt een zware dobber! Zeker omdat ik wat problemen heb met mijn W200; hij blijft niet meer stationair lopen en als hij afslaat, start hij slecht. Dat belooft wat; rijden met 1 voet op de rem en de ander op het gas om hem aan de praat te houden! In het terrein blijkt het inderdaad zwaarder dan verwacht. Menige 4x4 reed zich dan ook onder luid gejoel van de omstanders geweldig vast in de blubber. De lieren maakten overuren en 1 en soms 2 auto's ervoor was niet eens voldoende om weer los te komen!
De lier op deze Blazer heeft af en toe flink z'n best moeten doen. Jammer dat bij het achteruitrijden de Dodge van Thom in de weg stond... Gelukkig niet veel schade. En dan heb je nog steeds van die guppies die denken dat een Halfords elastisch sleeptouwtje ook volstaat om iemand mee los te trekken. Wonder boven wonder ging het allemaal goed. Voor de zekerheid stonden wij in elk geval op veilige afstand!
Wat ons in elk geval erg is opgevallen (en ons vooral irriteerde), was het aantal onachtzame en soms ook wel onbeschofte bestuurders. Terwijl Thom bezig was met een 'failed climb' , stopt er een Suzuki onder aan de helling om vrolijk even zijn telefoon op te nemen. Lachen als er twee-en-een-halve ton bergafwaarts op je af komt schuiven! Om dan nog maar te zwijgen van de onbeschofte bestuurders die je gewoon voorbij komen rijden als je netjes in de 'file' op je beurt staat te wachten?
Later op de dag vergezelden Sebas, Christel, Rob en Yvonne ons ook op onze rit. Rob had ons per email uitgedaagd om het tegen hem, als zijnde een ouwe rot in het vak, op te nemen in het terrein. Eerlijk is eerlijk; hij kwam erg ver op zijn standaard 33" LT banden, maar we hebben het spelletje gelijkgespeeld. Hetgeen wij in een halfjaartje offroaden en een cursusje hebben geleerd heeft hem 10 jaar gekost. Jammer.
Deze Chevy-rijder zou ons wel even laten zien hoe het moest. Het enige dat we eraan overhielden was een gescheurde bumper van Rob... Nadat Rob, Thom en ik hadden geprobeerd om een modderpad in tegenovergestelde richting te nemen (en er niet in waren geslaagd), liet een nogal fanatieke Chevy rijder zien hoe het wel moest. Met veel te veel snelheid en overmoed dook hij in de modderbak om vervolgens bijna een uur vast te zitten. Rob heeft nog geprobeerd hem los te trekken; maar met een luide knal eindigde zijn poging. Zijn achterbumper was finaal van zijn bovenste lasnaden afgebroken. Een andere Dodge-rijder verkondigde dat het kwam door het verkeerde type lint; er zat te weinig rek in. Hij zou wel even laten zien hoe het wel moest. 30 seconden later brak zijn eigen bumper.
De autowasstraat zal ons al weer zien aankomen! Aan het einde van de dag mogen we toch spreken van een zeer geslaagde dag. Het zonnetje heeft zich regelmatig laten zien, en een korte regenbui af en toe heeft het terrein in elk geval zeer spannend gehouden. Bij deze willen we dan ook onze dank uitspreken aan de organisatie achter het evenement: de ANVT !
Auteur : Mike
[ vorige pagina ]