Beekse Bergen - Adventure World
12 november 2000
De sporen in de modderbak bleken te diep voor de Range Rover. Had je nou maar dat lint vast gemonteerd, Olav! Voor vandaag hebben we weer wat vrienden en collega's kunnen verzamelen die er volop zin in hebben om een dagje te offroaden in het schitterende Adventure World in de Beekse Bergen. Helaas kan Arne (Instructeur bij Stichting Randstad Hondensport) niet van de partij zijn met zijn Chevy. De W200 van Mike had het zaterdag ook begeven, maar hij heeft zich opgeofferd als 'bijrijder' en fotograaf. Vroeg in de ochtend vertrokken Thom (Dodge W200), Jan en Frank (Toyota Landcruiser) vanuit Almere. Mike, Olav (Range Rover), Martin en bijrijder (Nissan Patrol) vertrokken vanuit Den Haag. Het weer was ons goed gezind; af en toe een beetje regen en voornamelijk droog. Jammer genoeg betekent dat ook dat de modder- putten niet zo diep waren als we hadden gehoopt. Het terrein in de Beekse Bergen blijft echter een onverwachte aantrekkingskracht op ons hebben; het is er altijd weer net eventjes anders en er zijn diverse hindernissen in de vorm van nauwe bospaadjes, diepe modderputten en steile zandhellingen.
De bulldozers hebben flink hun best gedaan om toch weer een nieuw accent aan het terrein toe te voegen... In het eerste het beste modderige bospad kwam de Patrol al vast te zitten. Op zich logisch want de auto had (gladde...) straatbanden. We besloten gelijk om maar eens door een diepe modderbak te gaan met de W200 en de Range Rover. Thom reed er met z'n verhoogde Dodge en grote banden in 1 keer doorheen onder luid applaus. De Range Rover liet zich ook van zijn sterkste kant zien en ging verder dan men had verwacht. Helaas bleek het spoor uiteindelijk te diep en bleef hij hangen. Jammer voor Olav dat hij zijn sleeplint nog niet had bevestigd... Even verderop hebben zijn we allemaal via een stukje strand en door het (zoet)-water een doorwading gemaakt. Voor de Nissan en Toyota diep genoeg, maar Thom showde toch nog eventjes dat zijn Dodge net wat dieper kan en reed in een wijde boog langs het strand door het water.
Thom z'n subtiele rijstijl verbaasd ook hier weer de omstanders, die moeten wegduiken om het opspattende zand te ontwijken. Maar ook de Dodge haalt het niet in het mulle zand. Aan het einde van het terrein is er een mooi bospad met diepe moddergeulen en op sommige plaatsen weinig afstand tussen de bomen. Onder het motto: wat een japanner kan, kan een amerikaan beter, liet Thom zien dat hij er ook doorheen kon. Met wat goede stuurmanskunsten kreeg hij zijn W200 erdoorheen met wat minimale schade aan zijn voorbumper. Oh, enne Thom... je kunt een 2200kg zware Dodge niet tegenhouden als ie tegen een boom aan glijdt.. ;-) In de kringen van de Dodge-bezitters wordt vaak gezegd dat hun Dodge bang is voor water. Tot nog toe zijn we altijd voorzichtig geweest, maar Thom demonstreerde eventjes dat je ook verschrikkelijk hard door een waterplas kon rijden. De boeggolven waren zo hoog dat ze zelfs over de auto in de laadbak terecht kwamen. Helaas voor hem heeft de dikke V8 een enorme zuigkracht door zijn open luchtfilter (i.v.m. LPG-installatie) en lust ook wel een slokje water. De W200 sloeg dan ook af en eventjes waren we bang dat hij weer kon gaan sparen voor een nieuw motorblok. Gelukkig bleek het allemaal mee te vallen en na wat opdrogen liep ie weer als een zonnetje...
Blijkbaar waren er ook meerdere mensen die dachten dat hun auto tegelijkertijd een boot is. Zelfs dit lichte Suzi'tje bleef niet drijven. Uiteraard blijft het altijd een uitdaging om tegen de 30m hoge helling op te scheuren, en dan door de vele kronkelpaadjes weer naar beneden te gaan. Dit keer stond er op een aantal plaatsen op de berg ook aardig wat water. Dat betekent (leed)vermaak voor velen onder ons!
De helling is gewoon te steil en te glibberig om tegenop te komen. En een aanloop nemen gaat al helemaal niet in die modderbak. We hebben hier aardig wat verschillende technieken gezien van diverse mensen en diverse 4WD voertuigen. Een ding staat als een paal boven water; de enige juiste techniek is rustig en beheerst. Een aantal reden zo onbeheerst dat hun wagen volledig loskwam van de grond of dat hun bumper gelijk was voorzien van een nieuwe vorm. Tegen het einde van de dag probeerde Olav nog te laten zien dat je een modderbak vaak ook de andere kant uit kunt nemen. De helling bleek echter te steil voor zijn Range Rover en na wat verwoedde pogingen hebben we het maar opgegeven. Achteruit ging echter een beetje lastiger omdat de ophanging van zijn uitlaat het door al het geweld had begeven en ergens in de modder hing. Met wat handigheid was dit zo opgelost en konden we voldaan het terrein verlaten. Als we een beetje terug kijken op de dag mogen we toch wel van een zeer geslaagd evenement spreken. Mooi terrein, lekker weer (;-) en weinig schade (op een verloren ruitenwisser, gebroken uitlaatsteun en beschadigde bumper na dan...). Het was een mooie voorbereiding op wat ons te wachten staat in Hesdin over een paar weekjes...
Auteur : Mike
[ vorige pagina ]