Axel (JeeBee)
8 en 9 oktober 2005
Allereerst wil ik het verslag deze keer beginnen met een dankwoord richting JEEBEE, welke ons zo hartelijk hebben ontvangen tijdens hun evenement in Axel. Het was zeer goed geregeld, van de wegbewijzering tot aan de broodjes bal en worst was alles tot in de puntjes toe verzorgd.
Het is zaterdag 8 oktober en helaas moet Ronald eerst nog werken waardoor Hanna en hij niet eerder dan 13.00 uur kunnen vetrekken. Ook Wouter en Roger waren niet eerder in de gelegenheid en Wouter moest zelfs eerst nog even langs de loods van Arne, Mike en Thom om de BBQ’s en de vuurton op te halen want helaas was Arne er door andere verplichtigen niet bij, was Thom al met zijn luxe wagen onderweg en zou Mike pas zondag vertrekken.
Op zich allemaal niet zo’n probleem want Roger vertrok vanaf Oostzaan, Wouter dus vanuit Haarlem via Alphen a/d Rijn en Pijnacker en Ronald & Hanna vanuit IJsselstein. Wat is dan dus een betere plek om elkaar te ontmoeten dan die oude vertrouwde Mc Donalds bij Hazeldonk J.
Ronald en Wouter kwamen daar omstreeks 14.00 uur vrijwel gelijktijdig aan en Roger schoof niet lang daarna met zijn Dodge Van het parkeerterrein van de Mac op. Na de gebruikelijke begroetingen vertrokken we dus met drie auto’s richting Axel. Daar niemand eigenlijk precies wist hoe er gereden moest worden, werd er besloten om dan maar op de navigatie van Ronald te vertrouwen. Ook handig dat die standaard staat ingesteld op wegen zonder Tol J waardoor we dus minimaal zo’n 30 minuten hebben omgereden.
Uiteindelijk kwamen we echter in Axel aan en hebben we na de al aanwezige chaoten te hebben begroet (Sander & Christa en Thom) ons kamp opgeslagen. Roger was het eerste klaar want die zou gewoon in zijn Van slapen en hoefde dus eigenlijk helemaal niets te doen. Wouter had ook besloten gewoon in zijn achterbak te slapen net als hij tijdens zijn alpenrit had gedaan en Ronald & Hanna hadden zoals gewoonlijk hun opvouwbare sleurhut weer bij zich.
Tijdens het uitpakken van alle meegebrachte spullen, riep Wouter nog wie die vuurton mee zou nemen waarop we met z’n allen in zijn richting wezen….goede actie Wouter! Daarna hebben we kennis gemaakt met een aantal JEEBEE leden en zijn we begonnen met het stoken van de BBQ’s, er moet toch ook gegeten worden niet waar?
Tijdens het eten en eigenlijk de rest van de avond die daarop volgde, hebben we de tijd gevuld met het bewonderen van de schade die Sander had gereden aan de K30 van Christa(!) en het vertellen van de nimmer vervelende (al dan niet sterke) verhalen. Een aantal puntjes vielen op tijdens deze avond, te weten:
Christa heeft haar zoon weken lang vol zitten proppen met vitaminepillen omdat hij zo’n last van verkoudheid had. De arme jongen had al meerdere malen tegen zijn moeder gezegd dat hij die pillen niet meer nodig had omdat hij zich kiplekker voelde maar daar wilde mams niets van weten. Totdat ze zich door een opmerking van iemand anders realiseerde dat haar zoon gewoon de baard in de keel had!
Wouter levensgevaarlijk is met een bijl in zijn handen. Daar het aggregaat van de ‘JEEBEE buren’ niet alles kon bolwerken had Ronald aangeboden om zijn aggregaat dan op te starten zodat ze toch hun broodnodige(?) electrische kachel aan konden hebben tijdens het kijken van de voetbalwedstrijd Nederland – Tsjechië. Wouter was inmiddels driftig hout aan het hakken omdat de BBQ’s inmiddels dienst deden als surrogaat vuurkorven toen de buren plotseling weer voor ons stonden met de vraag of het aggregaat soms een overspanningbeveiliging had. De kachel was namelijk plotsklaps uitgevallen. Onze eigen Wouter was echter zo driftig aan het hakken geweest dat hij ook de kabel van Ronald z’n haspel had doorgehakt! Wouter vond het ook maar raar dat iemand een zwarte kabel in het zwarte gras had gelegd. Zwart gras Wouter? Bij ons is het gras nog steeds groen hoor!
Hanna oorspronkelijk uit Delfzijl komt en iedereen, maar met name Wouter, daar nog steeds heel hartelijk om kan lachen. (Hier moet je bij geweest zijn om het leuk te vinden)
De avond kwam ten einde en iedereen zocht zijn slaapplaats op om zich op te maken voor de nacht.
De volgende ochtend om 06.00 uur was er al volop leven in de vouwhut van Ronald & Hanna waar ook Sander en Christa de nacht doorbrachten doordat de hond van Ronald plotseling erg irritant begon te piepen en te draaien. Ze had namelijk de avond ervoor een karbonade van Wouter uit de vuilnis gevist en die was blijkbaar niet geheel bevallen want die moest er NU uit! Om 08.00 uur herhaalde dit zich nogmaals waarop Ronald besloot om er dan maar gelijk uit te blijven en de rest van het Kamp ook maar voorzichtig uit hun slaap te halen.
Het was immers tijd voor koffie! De senseo werd tevoorschijn gehaald, het aggregaat weer opgestart en met het reserve snoer dat Ronald bij zich had (vooruitziende blik?) stond de senseo al vlot voor iedereen een lekker bakkie koffie te schenken en zorgde Hanna weer voor een overheerlijk ontbijt bestaande uit brood met gebakken ei en spek.
De eerste speculaties over het wel of niet verschijnen van Mike omdat het enigszins regende, kwamen al snel op gang en het antwoord liet niet lang op zich wachten. Mike stuurde namelijk een SMS dat hij zich had verslapen en dat het niet meer zo heel veel zin had om nog langs te komen. (eens een watje, altijd een watje ook al is ie nu getrouwd ;-)
We besloten dan maar de eerste rit van die dag te gaan maken en al snel zorgde dit voor enige ontsteltenis bij Hanna. Ronald had namelijk gezien dat Sander een keer moest steken in een bocht naar links en besloot deze bocht dus wat ruimer te nemen. Hij had echter niet gezien dat daarbij zijn linker voorwiel in een spoor liep en zijn rechter voorwiel op een hoge wal. Dit resulteerde in het balanceren van zijn aquafobia op het rechter voorwiel en linker achterwiel, iets wat Hanna niet zo kon waarderen. Gelukkig kwamen Roger, Sander en Wouter al snel te hulp en gingen deze aan de rechterzijde van Ronald z’n Dodge hangen om het gevaarte weer enigszins in evenwicht te brengen zodat Ronald terug in het spoor kon komen. Echter niet voordat Wouter eerst nog even op zijn gemak een fotootje had geschoten.
De rest van de ochtend verliep eigenlijk zonder problemen, zij het dat Sander en Ronald de enige Chaosboyz waren welke we gezien hebben, Wouter had zijn reputatie namelijk weer eens eer aan gedaan en had al na 5 minuten zoveel gas gegeven dat Sander en Ronald geen idee hadden waar hij uithing. Dit veranderde echter toen plotseling de stem van Wouter uit de 27 MC klonk. Vlakbij het punt waar Ronald eerder die ochtend had staan wankelen, besloot Wouter om maar weer eens zijn voordiff aan gort te rijden (het is pas zijn derde).
Met wat hulp van Sander is het uiteindelijk gelukt om de Dodge van Wouter weer vlot te trekken waarna Wouter op eigen krachten weer in het kamp wist te geraken. Na een korte inspectie bleek inderdaad het voor differentieel het begeven te hebben en restte Wouter niets anders dan zijn voorste aandrijfas te verwijderen zodat hij in ieder geval nog met alleen achterwielaandrijving later die dag naar huis zou kunnen rijden.
Niet veel later vereerde Josh ons met een bezoekje in zijn RamCharger welke hij voor de gelegenheid kort daarvoor nog even had laten keuren. Josh was vast besloten geweest toen hij zijn RamCharger aanschafte om toch maar vooral niet het terrein meer in te gaan. Daar was de RC namelijk veel te mooi voor. Yeah right! Al één uur na zijn aankomst was Josh lekker aan het spelen in de vele zandhoopjes die het kleine terrein rijk was. Sander reed voorop samen met Christa, Josh erachter samen met Thom, Roger en Wouter en Ronald met Hanna als laatste.
Dat ging eigenlijk best een tijdje goed, totdat Sander een heuveltje uitzocht wat gewoon net ff te puntig was voor de Dodge van Ronald. Sander met de verhoogde K30 van Christa banjerde er gewoon overheen, Josh met de korte wielbasis van zijn RC had ook nergens last van maar Ronald was zo lui geweest om toch maar niet zijn hummers te monteren omdat dit terrein niet uitdagend genoeg was, bleef dus mooi op zijn side-bars en tussenbak steken. Zand weg scheppen en heen en weer wiegen had geen zin meer, hij stond vast. Wederom met de hulp van Sander moest er een Dodge vlot getrokken worden ;-)
Na een poosje besloot Ronald het voor gezien te houden omdat zijn vooras ook wat rare geluiden begon te maken. Hij heeft al een poosje last van onbalans in de steek-assen en had daardoor nog maar pas een week daarvoor een van zijn vrijloopnaven aan barrels gereden dus was nu iets voorzichtiger om niet ook zijn as in elkaar te draaien.
Enige tijd later kwamen ook Josh en Sander weer terug naar het kamp en hebben we met z’n allen nog even lekker zitten babbelen en zijn daarna begonnen met het opbreken van het kamp.
Rond 16.30 uur was iedereen weer op weg naar huis. Het was een kort weekend, op een terrein dat eigenlijk niet echt heel geschikt is om met onze grote auto’s meer dan een paar uur lol te hebben in het terrein, maar al met al was het toch weer een zeer geslaagd weekend.
Auteur : Ronald
[ vorige pagina ]