Reparatie vooras
Wouter, maart 2005
Tja, de diagnose was snel gesteld. Mijn Dana 44 vooras heeft weer de geest gegeven. Het zonnewiel en bijbehorende tandwieltjes waren kapot. Dit is al de tweede keer dat ik door wat heftig in het terreinrijden deze zwakke plek in de aandrijflijn teveel heb belast en kapot gemaakt. De allereerste keer gebeurde me dit in Bilstain, 2002. Nu weer in Inor 2005. Eigenlijk is die vooras te zwak voor de manier waarop ik mijn Dodge door het terrein stuur. Een passende maatregel zou zijn: zoek een zwaardere vooras. Een Dana 60 wellicht??
Die heb ik zo niet een-twee-drie in het zicht en ik ben al erg blij met de modernere Dana 44, die er nu onderzit. Waarom? Omdat deze stelbare lagers heeft! Die zitten ook beter opgesloten in de naaf, en zijn daarmee niet zo gevoelig voor het water tijdens het betere terreinwerk. Komt er wat speling? Dan zijn deze lagers stelbaar en is het zo verholpen. Zonder dat ik weer nieuwe lagers moet kopen. Dat er ook nog automatische vrijloopnaven op zitten, dat is niet echt nodig, maar het is nu eenmaal meegeleverd en kan geen kwaad toch? (later kom ik hier nog wel op terug!)
Nadat de diagnose gesteld was, hebben Josh en ik samen bekeken hoe we deze vooras nu gaan vervangen. Een standaard Dana44 heeft immers niet die, door mij fel begeerde, stelbare lagers. Wat nu als we de Naafstukken van de kapotte as kunnen overzetten op een andere gebruikte, maar goede, donoras?
Dit is een reëel en mogelijk scenario. De Amerikanen blinken immers uit in het gebruiken van telkens dezelfde onderdelen bij verschillende auto’s. Na enig meetwerk konden we vaststellen dat het idd tot de mogelijkheden behoorde.
Op zoek naar een geschikte vooras. Josh (middel name = Marktplaats, Ebay) wist al gauw via het internet een geschikte donoras te vinden.Tijdens de demontage en inspectie hadden we al snel vastgesteld dat de binnenste naald lagertjes van beide naafstukken (dit is exclusief voor het nieuwere type, de standaard Dana 44 heeft dit niet) vervangen diende te worden. Zeker als die als mikadostokjes over de garagevloer uiteendonderen bij het loshalen. Een fuseekogel rechtsonder had veel te veel speling en het linker lager was eigenlijk ook toe aan vervanging. Ironisch niet? Gezien de lofzang op de stelbaarheid van de lagers in bovenstaande tekst,…. Zucht. Tja, als ze stelbaar zijn, moet je ze ook tijdig stellen en niet argeloos doorrijden, zoals deze sukkel heeft gedaan. LES!!
Nu we toch de wagen op de brug viel ons oog op het druipende achterdifferentieel.Het zou toch wel makkelijk zijn om even de achterste cardankeerring te vervangen. Die lekte veel te veel olie. Het boodschappenlijstje was dus :
Donor as
Fuseekogel
Lager
Binnenste naaldlagers
Achtercardan keerring
Even bellen met Co Oskam en we waren verzekerd van snelle en correcte levering voor een goede prijs. Co heeft de zaken in voorraad, weet waar die over praat en helpt je snel en vakkundig. Aan de slag!
Vooras loshalen. Remklauwen er af. Naafstukken demonteren. Remleiding loshalen en opbinden. Schokbrekers demonteren. Draglink losmaken. Stuurstang demonteren. De veerstroppen loshalen, voorste aandrijfas losmaken, en de kapotte vooras kan er af. Wat is dat fijn werken, als je Dodge op een Koni 4koloms brug staat. Zoem, omhoog, zoem omlaag.Steuntjes er onder en het gaat mooie veilig. Alles met een rechte rug kunnen be-sleutelen en de radio aan terwijl het buiten stormt. Heel wat beter dan mijn vorige as-wissel, op de stoep voor de deur van mijn huis. Dit gaat fluitend. Ook nog eens gezellig met zijn tweeën.
Twee weken eerder, bij het loshalen van alles heb ik ook nog de beschermplaten van de remschijven gedemonteerd. In de cabine gelegd met het alarm idee dat ik deze niet moet vergeten te monteren, als we weer zo ver zijn. De demontage van de naafstukken ging eenvoudig. De vervanging van het linker lager wat moeilijker. Het lager zit vast en wil niet van zijn naaf af.
Daar hebben we alle trekkers die in de garage aanwezig waren goed voor moeten gebruiken. Met moeite deze er af getrokken en de nog vast zittende lagerschaal met een slijpschijf er af geslepen. Let ook op de keurig afgeplakte keerring.
Josh is zorgvuldig en zorgt er voor dat slijpsel niet ongewild de rest verkloot.De fuseekogel vereist wat geweld bij het demonteren.
Flinke klappen met een overmaat vuistje dwingen deze weerbarstige kogel uiteindelijk tot overgave. Het monteren is, met een bankschroef als alternatieve pers wel even wat werk.
Grote doppen fungeren als pas en persstukken en de bankschroef wordt tot het uiterste getergd om de benodigde perskracht te leveren. Vraag niet hoe, maar het lukt!. Pffff. We kunnen gaan monteren.
Alles loopt voorspoedig en al gauw ben ik toe aan de montage van de remklauw en de vrijloopnaafmechaniek. Net als ik het wiel wil monteren struikel ik over die verrekte beschermplaten van de remschijven. !@#$%^&*^%##@. Alles er weer af en even overnieuw. Die dingen moeten natuurlijk ook als eerste gemonteerd worden. Dat kost een half uurtje. Zucht… Och, oh ja, nog even snel dat acherste cardankeerringetje. Kwartiertje werk, zo staand onder die brug.
Al met al weer een geslaagde sleutelsessie en met veel plezier de zaak goed gerepareerd.
Auteur: Wouter
[ vorige pagina ]
