Wiellagers DANA44 met naven

Wouter, januari 2005

Mijn Dodge is voorzien van een nieuwer type Dana 44 as die uitgerust is met vrijloopnaven en, belangrijker: stelbare voorwiellagers. Verleden jaar bij Co Oskam, tijdens de speciale Chaosboyz/Oskam-sleuteldag die Co elk jaar voor ons organiseert, geleerd hoe deze te stellen en ook wat voor speciaal gereedschap er voor nodig is. Daar heb ik ter plekke een klein tekeningentje van gemaakt op de achterkant van mijn sigarendoos (echt waar!). Afgelopen najaar vertrokken wij naar Bilstain, voor een lang weekeindje terreinrijden. Ik was nog niet in de gelegenheid geweest om mijn zwager te vragen dat speciale stuk gereedschap te maken, de lege sigarendoos lag al een jaar in mijn garage.  Ik had ze immers verleden jaar gesteld en eigenlijk verwachtte ik daar geen werk aan. Te lui! Te makkelijk! Wat ben ik toch een sukkel: we waren goed en wel in kolonne onderweg of de 27Mc kraakte: “Wouter, jouw rechtervoorwiel lijkt wel los te zitten”. Direct langs de kant van de weg gestopt om te constateren wat er aan de hand was. Nou, dat was niet zo moeilijk te zien: Ik had speling op mijn lager.

Tja, daar stond ik dan. Brandend van verlangen om weer eens lekker een weekeinde te gaan terreinrijden, en zonder het nodige gereedschap om deze te stellen. Een echt dilemma. Mijn verlangen om terrein te rijden won het van het verstand om eerst het lager te gaan stellen. Doorrijden! Niet meer denken aan dat lager met speling. We zien later wel. Punt.

Ik heb een zwager die in de machineconstructie zit en erg handig is met het maken van gereedschap. Hem dus gevraagd om die speciale sleutel te maken.Daar ging ook weer een maandje overheen, hij moet het doen in tijd na zijn werk, en het ook nog niet vergeten. Ik dus gewoon doorrijden met dat losse lager, stellen komt nog wel, zodra ik het gereedschap heb. Nu had ik tussen kerst en oud en nieuw tijd om de jaarlijkse APK keuring voor te bereiden. Dus mijn zwager nog eens lief aangekeken, of hij niet eens op wilde schieten met dat stukje gereedschap. En jawel, het was er.

Ik op 27 december bij mijn zwager in de garage de Dodge voorbereiden voor de APK. Het werk moet beginnen. Van de lessen van Co Oskam kon ik met het volgende herinneren :

Denk vooral aan dat de borgplaat keurig over het pennetje van de stelmoer valt. Anders druk je het geheel stuk en Co heeft me gewaarschuwd dat een nieuwe stelmoer met pennetje een slordige 50 euro’s kost en in Amerika besteld moet worden.

Andere informatie die ik kreeg was van Ronald, die vertelde dat alleen het lager goed gesmeerd mag worden. Het vrijloopmechaniek mag slechts een heel klein beetje hebben, anders valt het later niet te demonteren. Het vet trekt vuil aan en dat blokkeert het samenknijpen van de borgring. Ik kan me nog goed herinneren dat Ronald heel smakelijk vertelde hoe die van Co op zijn donder had gekregen toen die alles goed in het vet had gemonteerd. Co had hem in hele duidelijke bewoordingen opgedragen alles te demonteren en het vet te verwijderen en weer opnieuw te doen.

Ik aan de slag. De eerste twee items op de lijst kosten tezamen ongeveer twee minuten tijd om uit te voeren. Dat is, als de borgring samengekepen kan worden. In mijn geval zat deze borgring in eerste instantie moervast. Vuil van vet(!) blokkeerde het samenknijpen. Ik kreeg het mechaniek er niet uit. Hulp van mijn zwager, mocht niet baten. Om zeker te weten de linkerkant van mijn vooras het mechaniek gedemonteerd: dat ging inderdaad in twee minuten en gaf in ieder geval de zekerheid dat ik me de procedure goed herinnerde. Ik ging, na een kwartiertje prutsen, toch ook wel behoorlijk aan mezelf twijfelen. Ronalds woorden van weinig vet echooden weer in mijn hoofd. Wat nu?

Opgeven is er niet bij. Het alternatief is immers dat ik de zaak weg moet brengen, voor zo iets simpels. En dat diegene die het moet gaan doen het zelfde werk moet verzetten als ik. Dus door rommelen maar. Ik had toch niets anders te doen. I was going nowhere. Met een hele spuitbus kruipolie en een bakje vol nebel heb ik maarliefst 3-en-een-half-uur zitten prutsen, spuiten, weken, rommelen en sjorren. Opeens kwam het mechaniek in beweging en met heel veel geluk heb ik het er uit kunnen trekken. HOERA! 

 

Het was inderdaad waar. Er zat overal smurrie rondom het mechaniek. Achteraf kan ik wel de diagnose stellen. Het lager is namelijk warm gelopen, het vet van het lager is door de hitte heel erg vloeibaar geworden en zo bij het vrijloopmechaniek terecht gekomen. Wat prut van het terreinrijden er bij en hatsiekadee, het kwaad was geschied. 

Op advies van mijn zwager wilde ik het lager dan maar weer eerst even voorzien van vers vet, voordat ik het geheel weer spelingsvrij zou monteren. Dus niet! Tot mijn frustratie kwamen we er achter dat ik veel te laat was met deze actie. We konden zien dat de kooi, die de rollen van het lager keurig op hun plaats houden kompleet verwoest was, de rollen hadden ongelijke afstand van elkaar en bewogen zelfs ten opzichte van elkaar als het wiel rondgedraaid werd. Einde wedstrijd. G@#$%^&**&^%$##@@!!!!! Ik kreeg het lager, dat vervormd was door de hitte niet eens meer van de as af. Shit.

Weer een beslissing te nemen: ik had immers de afspraak voor de APK al gemaakt en was er op gebrand om die door te laten gaan. Hou er niet van om onverzekerd rond te rijden en een zeer begeerlijke buitenland rit naar Noord Frankrijk stond binnen twee weken op de agenda. Dat laat ik toch niet schieten! Nee toch? 

Dus: het hele zooitje monteren, speling zo goed als kwaad eruit stellen (STRAK, STRAK STRAK) en door de APK halen. Daarna een spoed afspraak met Co Oskam maken om het lager te vervangen. Co zou wel raad weten, dacht ik. (En terecht, bleek later). Monteren en APKen dus. 

De APK ging fluitend. Doordat ik zo vreselijk lang met dat lager bezig was geweest had ik eigenlijk weinig tijd om de rest van de Dodge te prepareren. Spannend dus weer. De APK opmerkingen waren er gelukkig naar. 1. Ik had nog wat modderresten in mijn rechterachterrem, die zorgden dat het wiel maar lastig weer aan het draaien ging na het remmen, 2. mijn linkerachterlicht maakte slecht contact. Ook weer door modder. 3. Mijn defensieve wijze van afstellen van de koplampen kon de APK keurmeester ook niet waarderen. Te laag! Die moesten omhoog tussen de2,5 en 4% geloof ik. 4. Last but not least vond de keurmeester dat ik toch echt een dop in mijn LPG gas nippel moest hebben. Nou ja. Vooruit dan maar. Die dop gaat er wat moeilijk in sinds ik over en door mijn vouwwagen heen gereden ben. Ik laat die er bij voorkeur uit. 

Mijn strakke en warme lager hebben ze niet opgemerkt. Helemaal goed. Het geheel even verholpen en de APK was weer voor een jaar geregeld. Altijd weer een opluchting.  Nu alleen het lager nog. 

Afspraak met Co Oskam in Cothen gemaakt. Ik kon mijn Dodge brengen en Co beloofde dat hij mijn Dodge voor het ritje naar Noord Frankrijk in orde zou hebben.

Co heeft zijn woord gehouden. Hij heeft het lager vervangen. Wel vroeg die aan me hoe ik bij hem gekomen was. Op de trailer of rijdend? Het lager was namelijk: “helemaal kort”. Co’s term van iets wat totaal in de vernieling ligt. “Je hebt het zeker eerst zelf geprobeert?”, op mijn schuchtere bekenning, knikte hij begrijpend. “We zijn wel drie uur bezig geweest om het er met een grote trekker er af te halen; muur en muur vast zat dat lager!” Hij grijnsde. Tjsa dit scheid de jongens van de mannen, zo voelde ik het. 

Co had de klus echter wel snel voor me geklaard en ik ben dus nu helemaal klaar voor onze trip naar Inor, in Noord Frankrijk.

Auteur :Wouter

[ vorige pagina ]