1e Terreinrijd-ervaring!

Kale, 18 april 2004

Tja, het moest er dan eindelijk maar eens van komen... Toen ik in December als ChaosMember op de site werd gepleurd door Mike, voelde dat voor mij nog als een zeeman zonder schip, als een hoer zonder klanten of als een Ozzy zonder keuken.... Je bent het dan wel, maar toch ook weer niet...

Zondag 18-4 was het dé dag!!! M'n eerste terrein-ervaring in m'n eigen Dodge. Yep, eindelijk heb ik dan een Dodge.

Want na lang sparen (niet door mij, maar vooral door mijn liefhebbende vrouwtje) was ik al een aantal weken aan 't speuren naar een goede W200. En toen deed zich dit buitenkansje voor. Ton komt z'n droomauto, een '70er Dodge Challenger tegen. Een aanbod die hij niet kon laten lopen. Maar dat betekende wel dat ie z'n W200 weg moest doen, tja.... je kunt niet alles hebben. Weliswaar voor tijdelijk, want er komt in de toekomst zeker weer een 4x4 bij Ton.

Dus, na heftige onderhandelingen met het mes op tafel bij Ton, en een hele waslijst van m'n vrouwtje met dingen die ik MOET, maar vooral die ik niet meer mag doen.  Ach ja, voor wat - hoort wat. En toen ging het licht op groen en werd de koop gesloten, YESSSSSSSS ik heb een DODGE W200. En wat voor één!!! Eentje die ik door en door ken en door mijn overname alweer in de ChaosBoyz-family blijft. Want na Thom en Ton ben ik de derde eigenaar.

Nog nooit had ik achter het stuur gezeten van een 4x4, dus ook niet van een Dodge W200. Nu hoor ik iedereen denken: "Heb je dan nog nóóit in de Dodge van Ton gereden???" Nope, nog nooit. Hoewel Ton het me regelmatig heeft aangeboden. Ik ben een rare lul in die dingen, ik rijd niet graag in andermans auto, of het moet een noodgeval zijn... 

Maar goed, vandaag was het dus zover. Het DTB treffen in Groesbeek een "thuiswedstrijd" want het is nog geen 5 Km van huis vandaan. Groesbeek is geen moeilijk terrein maar voor een "beginner" zoals ik, valt er genoeg te sturen en uit te proberen. Het was niet overdreven druk, maar toch waren er een hoop oude bekenden. Dus het motorkap-hangen was ook hier weer een favoriete bezigheid.

 

 

Na eerst wat naar de capriolen van anderen te hebben gekeken en uiteraard nog het nodige graafwerk te hebben gedaan, was het mijn beurt. De eerste 2 rondjes met zorgzame Ton naast me om evt. in te kunnen grijpen.  En toen alleen met m'n vrouw Im en zoontje Tygo op pad, eerst rustig aan maar na een paar rondjes en een beetje aanvoelen hoe je de bochten aan moet snijden, ging het steeds lekkerder. Linkervoet op een gegeven moment maar onder de bank gevouwen, want na 3 keer de rem in getrapt te hebben om dat ik dacht de "koppeling" nodig te hebben om stil te staan en daardoor bijna met m'n bek op het stuur stuiterde.... 't is toch alweer een jaar of 10 geleden dat ik in een automaat gereden had... effe wennen dus...

 

Ook nog door een paar waterbakkies geblazen, het zand en water zat op het dak, en nog wat geklommen tegen een paar steilere zandhellingen, YEAHHH, ik kreeg de smaak te pakken. Eindelijk weet ook ik, wat die kick is om met een dikke V8 door het terrein te raggen. "Vet Cool" waren de woorden die Tygo steeds maar bleef herhalen. En ook Iempie was helemaal overtuigd, ze wil zo snel mogelijk rijervaring opdoen in de Dodge.

Voor Ton was het allemaal een beetje "mixed feelings" vandaag. Hij was supervoorzichtig met zijn/mijn Dodge, bang om wat stuk te rijden. Hij was nergens meer toe te verleiden, zei ie.  Maar toch was Ton ook razend enthousiast tegen iedereen, over z'n nieuwste aanwinst die achter in z'n tuin staat, z'n '70er Dodge Challenger.... En erbij vertellend dat er in de toekomst zeker weer een W200 bij komt, want hij wil de 4x4 alleen maar TIJDELIJK verlaten. " I'll be back " hoorde je 'm denken... En hij was blij, want nu weet ie waar z'n 4x4 naar toe gaat en kan ie 'm nog eens lenen als ie 'm nodig heeft, en ik nog veel blijer want ik heb iemand bij de hand die deze Dodge van binnen en buiten kent.

En nu maar oefenen, voorzichtig aan beginnen, véél oefenen want rij-ervaring in zo'n bakbeest heb ik helemaal niet en Sclayn komt steeds dichterbij.  Dus de komende weken zal ik nog heel wat ervaring op moeten doen in het dagelijks verkeer, want dit is toch wel een iets grotere maat als die kleine zak-japanner waarin ik tot nu toe door de stad heen tufte.

Mensen, ik ben vandaag defintief besmet.
Besmet met een virus, het off-road virus.
En dat ik nog een heleboel te leren heb van jullie, zal wel blijken. 
Dus kom maar op met alle tips en adviezen!!!

See you all, I'm a happy man!!!! 

"Kale"

[ vorige pagina ]