Achterste krukaskeerring

Mike, 4 juli 2003

Jarenlang roep ik al dat mijn Dodge een 'echte' Dodge is omdat hij - zoals veel Dodges - altijd wel ergens olie lekt. Door de jaren heen heb ik me niet zo gestoord aan de kleine olielekkage die ergens tussen motorblok en automaatbak openbaarde en altijd lag er wel een klein plasje olie als ik weer met mijn Dodge vertrok. Dat plasje werd echter steeds groter zodat het nu maar eens tijd moest worden om actie te gaan ondernemen. In eerste instantie maar eens gekeken waar het nou vandaan kon komen. Ik verdacht de koppelomvormer, maar een nader blik op de olieplas bleek dat het om motorolie ging. Hmmm... 

Aan de bovenkant van mijn blok, bij de verdeler en oliesensor is ie aardig nat, maar dit kon - volgens mij - niet zoveel olie lekken dat er een plasje ontstond. Bleef er één andere logische optie over; de achterste krukasoliekeerring. Mooi; dat had ik nog niet eerder gedaan ;-) Via Ronald en Co Oskam een keerring en carterpakking gekocht en een vrijdagje vrijgenomen om de boel maar eens te gaan vervangen. Aangezien ik het nog niet eerder had gedaan, heb ik wel het boek er maar ff bijgepakt en hier en daar wat advies ingewonnen. Dat zou allemaal een piece-of-cake moeten zijn!

Een paar dagen voor ik werkelijk zou beginnen heb ik vast de motorolie opgevangen in een schone bak zodat ik die weer kon hergebruiken. Letterlijk een paar weken ervoor heb ik die net, incl. filter, vervangen en ik vond het een beetje zonde van de nieuwe olie ;-) Op vrijdagochtend begon ik met het loshalen van de steun die aan de kant van de startmotor tussen motorblok en automaatbak zat. Die zou in de weg zitten als ik de carterpan eronderuit zou willen halen. Volgens de Haynes-manual moest ook de plaat die de converter beschermt tegen vuil, worden verwijderd. Da's een hele gemakkelijke, want die zit er bij mij al niet meer op. In mijn geval moest ik ook nog de leidingen voor de automaat- koeling enigzins verleggen anders kon ik de carterpan niet laten zakken.

 

Toen ik de carterpan eenmaal had verwijderd stond mij een nogal rare verassing te wachten; er lag een bout onderin de pan! Oh oh. Zo te zien had de bout wel ergens een keer een klap te verduren gekregen want één kant ervan wat platgedrukt. Gewapend met een looplamp ben ik daarna dik een half uur aan het zoeken geweest naar mogelijke plekken waar ie uitgekomen zou kunnen zijn en of er beschadigingen zichtbaar waren aan krukas, lagers of  drijfstangen. Dat zag er echter allemaal perfect uit dus moest ik uiteindelijk maar concluderen dat die er mogelijk via de manifold een keer is ingevallen door de vorige eigenaar. Vaag. 

 

Na het loshalen van twee boutjes verwijder je gemakkelijk de oliepomp en kun je bij de lagerkap van het achterste krukaslager. Ook die was er zo vanaf en al snel zag ik dat er in de lagerkap nog (een deel van) het originele 'touw' zat dat als keerring functioneerde. Die kon zo worden vervangen door het onderste deel van de nieuwe keerring. Nu nog de bovenste keerring zien te vervangen. Volgens de tips en het boek zou je met de nieuwe keerring voorzichtig de oude eruit kunnen duwen. Voorzichtig duwde ik de nieuwe keerring erdoorheen en toen hij eenmaal halverwege zat, zag ik nog steeds geen spoor van de oude keerring. Ik vertrouwde het niet en trok de nieuwe weer terug. Met een tie-rap probeerde ik eens te kijken of er überhaupt nog wel wat inzat en dat bleek dus niet het geval. Mmmm... vind je het gek dat dat ding olie lekt ;-) 

 

De nieuwe oliekeerring er dan maar weer in. Dat ging goed tot iets voorbij de helft, daarna kreeg ik hem niet verder doorgeduwd. Door nu de krukas enigzins te verdraaien (grote ratel op de moer van de trillingdemper), kon ik hem voorzichtig meedraaien tot hij op de juiste plek zat. Supersimpel eigenlijk. Na het schoonmaken van de lagerschaal kon deze ook weer worden gemonteerd, gevolgd door de oliepomp.

De vorige eigenaar is aardig gul geweest met vloeibare pakking en heeft de carterpan daar rijkelijk mee ingesmeerd. Daarnaast bleek hij ook niet zo'n voorstander van het verwijderen van oude pakkingen, want bij het eraf schrapen vond ik minimaal twee lagen! Dat duurde eigenlijk nog het langst; het verwijderen van al die pakkingresten. Ik blijf me elke keer weer verbazen over sommige ontwerpen van de Dodge. Hoe kom je er in godsnaam op om de pakking van de carterpan (en ook het manifold trouwens) uit meerdere delen te laten bestaan? Belachelijk.

 

Ondertussen was Arne ook wat eerder van zijn werk vertrokken en kwam hij kijken of hij mij kon assisteren. Dat was zeker wel zo handig, want het is een aardig gepiel om de carterpan er weer onder te monteren zonder de pakkingen te beschadigen of vuil te maken. Met z'n tweetjes was die zo gebeurd. Sommige van de carterpanboutjes zijn wat moeilijk te bereiken met een ratel en moet je met wat kunst en vliegwerk vast zien te draaien. Motorsteun er weer op en klaar is de Dodge!

Nadat ik de motorolie weer had teruggegoten en had aangevuld om de gelekte olie te compenseren kon hij een paar minuutjes stationair proefdraaien. De oliedruk liep weer netjes op en zo te zien was er geen spoortje olie meer te zien. Geweldig! Na een paar blokjes om de loods was ie nog steeds droog, dus zag het er naar uit dat na al die tijd eindelijk het probleem was verholpen! 

Update : Enkele dagen later vond ik na enkele langere ritten helaas weer een klein plasje olie onder de Dodge :-( Thom en ik zijn op onderzoek uitgegaan en het blijkt toch afkomstig te zijn van een lekkende manifoldpakking aan de achterzijde. Ook de klepdekselpakking is aan beide kanten aardig doorgeslagen, dus dit wordt de volgende reparatie. Maar eerst lekker op vakantie ;-)

[ vorige pagina ]