Nieuw hart voor AquaFobia

Ronald, 21 januari 2003

Hieronder volgt een verslag van Ronald over het vervangen van zijn motorblok uit AquaFobia (zijn 'koosnaampje' voor zijn Dodge i.v.m. zijn vrees voor water). Ronald gebruikt zijn Dodge als dagelijks vervoermiddel, en tijdens een van de ritten tussen Utrecht en Amsterdam kon hij plotseling door de mist achter zijn Dodge het achteropkomende verkeer niet meer zien. Uh oh. Op de terugweg werd het alleen maar erger. Aangezien het blok toch aan vervanging toe was (weinig vermogen, slecht lopen), was dit het juiste moment om tot vervanging over te gaan. Gezien Ronalds goede contacten met Co Oskam, was een donor-motor snel gevonden...

Het is kwart over 8 als ik bij Co Oskam aan tafel schuif, even een kopje koffie en dan aan de slag. Om 8.30 hebben we de donor auto naar binnen gereden; de motor klinkt goed, starten en lopen.Dat belooft wat ;-)

Toen de motorkap open ging was het wel even schrikken: ik wist dat de auto minstens een jaar stil had gestaan bij het IJsselmeer, maar ik wist dus niet precies wat dat met een auto doet. 

De motor was van onder tot boven helemaal verroest en het aluminium zat helemaal onder de corrosie.Zoals eerder gezegd liep de motor echter goed en had ik er dus alle vertrouwen in.

Na het verwijderen van de motorkap en het loshalen van de accu-polen, hebben we de brug omhoog gedaan en ben ik begonnen met het losmaken van de flex-plate. Daarna heb ik de startmotor verwijderd en alle bouten van de versnellingsbak los gemaakt op 1 na, de bout achter het olie filter heb ik nog even laten zitten zodat het geheel op z’n plek bleef hangen. Hierna heb ik de uitlaten losgehaald van de spruitstukken en de radiateur leeg laten lopen.Ook heb ik de motorrubbers van de draagbalk los gehaald. Vervolgens heb ik alle bedrading van rotor, oliezender, temperatuurzender, dynamo etc etc verwijderd. Daarna heb ik de koelslangen verwijderd, de olieleidingen van de versnellingsbak losgehaald van de radiateur en heb ik de radiateur verwijderd.

De motor lag nu dus helemaal los (op 1 bout na) in de motorruimte.Als laatste heb ik het oliefilter verwijderd en de bout die nog aan de bak zat los gedraaid. Een takelband om de spruitstukken heen geslagen en in de haak van de electrische lier gehangen.De lier hangt aan stalen welke op hun beurt weer aan een stalen frame hangen. Hierdoor kan de lier in iedere gewenste positie worden geplaatst. Het uittakelen van de motor was dan ook een koud kunstje. Het voordeel van een ruime werkplaats en goed gereedschap wordt nu echt duidelijk want in iets meer dan twee uur stond de motor naast de auto op de grond.

Nadat de motorkap weer gemonteerd was, moest de donor auto natuurlijk weer naar buiten. Kanonne! Wat is zo’n kreng zwaar zeg, zelfs zonder motor nog. Uiteindelijk hebben we er een sleeplint aangehangen en met mijn Dodge de donor-Dodge van de brug getrokken.
Daarna hebben we hem bumper tegen bumper in een hoekje geduwd en daar staat hij nu te wachten totdat hij verder gesloopt gaat worden.

Na het binnenrijden van mijn Dodge en ook hier de motorkap verwijderd te hebben, ben ik op dezelfde wijze te werk gegaan als hierboven beschreven. Ook de originele motor van mijn Dodge stond binnen enkele uren buiten de auto op de grond. Daarna heb ik de donor motor eerst nog even voorzien van nieuwe motorrubbers daar deze van zowel mijn eigen Dodge als van de donor Dodge gescheurd waren. Ook heb ik alvast bijvoorbeeld de steun voor de stuurbekrachtiging en wat kleine zaken overgezet op de motor die voor mijn Dodge bestemd was. Daarna heb ik de motor boven de Dodge getakeld. Samen met Co heb ik toen de motor op zijn plaats gezet en met een paar bouten aan de versnellingsbak vast gezet.

Aangezien de tijd ongemerkt toch snel voorbij was gegaan, ben ik daarna gaan opruimen en naar huis gegaan. Woensdag om 8.30 uur, na het eerste kopje koffie van die dag ben ik met veel zin en goede moed wederom aan de slag gegaan. Ik was echter een beetje te enthausiast en had niet goed gekeken hoe de flexplate stond ten opzichte van de koppelomvormer. 

Na de eerste twee bouten vastgezet te hebben, kwam ik er dus achter dat de andere twee niet meer gemonteerd konden worden. De bouten dus maar weer even los gemaakt en opnieuw begonnen. Daarna heb ik de startmotor gemonteerd om er vervolgens achter te komen dat de beschermplaat die de onderkant van de versnellingsbak afsluit eerst had gemoeten ;-) Ook de startmotor heb ik dus weer gedemonteerd en vervolgens na het monteren van de genoemde plaat weer opnieuw geplaatst. Verder is het allemaal erg voorspoedig verlopen en aan het begin van de middag zat de ‘nieuwe’ motor daar waar ik hem hebben wilde en zat ie nog vast ook.

Natuurlijk nam het opbouwen meer tijd in beslag dan het uitbouwen van de motor maar aan het eind van de middag was ie dan toch echt klaar. Het gereedschap even schoongemaakt en opgeruimd, de brug vrij gemaakt van overgebleven onderdelen en de motorkap weer gemonteerd.

Tjah, en daar staat dan nog een motor.... Met die O zo handige takel heb ik de motor op een pallet gezet en deze vervolgens achter in de laadbak laten zakken. Op naar huis!

Eenmaal thuis gekomen heb ik even snel wat gegeten en daarna ben ik naar de schuur gegaan om de laatste hand te leggen aan de ombouw. Tot mijn grote schrik zat de motorruimte echter helemaal onder de motor olie. Hoe ik ook zocht, ik kon niet vinden waar die enorme ravage vandaan gekomen was. Op naar een vlakbij gelegen tankstation met wasplaats dan maar. Nog een leuke verrassing; tijdens het schoon spuiten van de motor en motorruimte, zat ik even niet goed op te letten en spoot ik met de hogedrukspuit recht in het luchtfilter! Helemaal snappen doe ik het nog niet, maar hij bleef lopen... Even een keertje extra gespoten op het manifold, de rotor, de ontsteking en de bougies...maar hij bleef maar lopen J Zou mijn geliefde Aquafobia dan toch eindelijk geheel over zijn watervrees heen zijn?

Eenmaal terug gekomen bij de schuur natuurlijk gelijk de motorkap weer opengetrokken in de verwachting weer een en ander aan olie te vinden. Niets was echter minder waar...geen spatje olie te vinden.... 

De kickdown-link kon niet meer worden aangesloten daar de stangetjes allemaal andere vormen hadden. Gelukkig had ik op mijn originele manifold nog een setje stangen zitten die wel de juiste vorm hebben. Na het vervangen van de bougies, de bougiekabels, de rotor en de verdeelkap moest ik natuurlijk wel even een proefrit maken. Man! Als ik dit eerder had geweten had ik die oude motor al jaaaaaaaaaaren geleden vervangen!!!

[ vorige pagina ]