Motorwissel Grand Cherokee

Mike, Arne, Thom en Ed, 26 januari 2008

Lijn (3257 bytes)

Laten we beginnen met "Operatie geslaagd, patient overleden". Althans, zo leek de diagnose die onze 'Jeepdokter' Ed  maar niet wilde geloven ...

Waarom? Tsja, lees het onderstaande verhaal maar.

Het begon allemaal toen ik JeepEd alias de 'Jeepdokter' via het Jeepforum.nl leerde kennen. Hij ging voor het eerst  in zijn loopbaan als dokter een lekkend intake-plenum van een forum-lid vervangen. Da's een bekende kwaal bij de 5.2  en 5.9 Jeep Grand Cherokee's; op den duur blaast de pakking er tussenuit met als gevolg een hoog olieverbruik,  slecht lopen en een inwendig vervuilde motor. Leek me leuk om dat een keer van dichtbij te zien en zo gezegd zo gedaan. Ik ben Ed gaan helpen. Een succesvolle samenwerking met positief eindresultaat. In mijn enthousiasme had ik Ed gevraagd om mij te bellen zodra hij weer een leuke uitdaging had. Stom stom stom...

Een van zijn klanten had een onverklaarbaar koelvloeistof-verbruik en later ook een nare tik in z'n 5.2 Grand Cherokee uit 1995. Heeft ie voor shits-and-giggles een splinternieuw (nou ja, later bleek een remanufactured) motorblok op de kop getikt en Ed gevraagd die in te bouwen. Tuurlijk; doet Ed effe. Om gezeik met de milieu-politie te voorkomen als die een motorblok opgetakeld aan een lantaarnpaal zien hangen, heb ik hem uitgenodigd om het bij ons in de loods te doen. De planning was een weekend(je).

Zaterdagochtend 26 januari om 08.00 stond Ed voor de deur met Jeep en bestelbus met 5.2-in-krat. Even een korte re-shuffle in de loods met wat CJ-7's en onze MiniChaos II om ruimte te creëren zodat de Jeep tot zondagavond kon blijven staan en daarna gelijk aan de slag. Het begin is altijd simpel; motorkap eraf, olie en koelvloeistof eruit en de demontage kan beginnen. Intussen kwam er nog een bekende van Ed langs in z'n knalgele Camaro en die was ook niet bang voor vieze handen. Terwijl die zich liggend onder de Jeep bezig hield met het losmaken van de uitlaten, startmotor en automaatbak/koppelomvormer, begon Ed met de accessoires als stuurpomp, airco-pomp en waterpomp.


Zelf heb ik alles wat nodig was gelabeld (injectoren) en me druk gemaakt met het verwijderen van intake-manifold, elektra/elektronica en radiateur. Overigens een mooi leermoment voor Ed; nu weet ie eindelijk ook waar cylinder nr. 1, 2, 3 etc. zit. Maar goed dat ie geen echte dokter is; geen idee of je nog had kunnen lopen nadat hij een zenuwoperatie zou hebben uitgevoerd ;-) 

Eenmaal de automaat ondersteund met een krik alles los nog een extra controle uitgevoerd en langzaam het blok omhoog en naar voren getakeld. Damn; waar komt al die koelvloeistof ineens vandaan?!? Kiekeboe; volgende keer beter drainen. Toen het blok goed en wel boven de motorruimte hing, kwamen we erachter dat de achterste haak voor de motortakel niet goed bevestigd was en op het randje van een bout hing. Uh oh, terug was geen optie. Iedereen opzij en voorzichtig de takel naar voren gereden. Al met al ging alles voorspoedig met als gevolg dat de oude 318 om 17.00 naast de Jeep op een karretje lag. Het overbouwen van alle onderdelen kon beginnen!

Het nieuwe blok werd geleverd met een nieuwe oliepomp en compleet motorpakkingenset maar zonder klepdeksels, olie-pickup, olie-peilstok etc. etc. Er moest aardig wat worden overgebouwd met als gevolg dat het initieel zo mooi ogende nieuwe blok er al snel uitzag alsof het al 100.000km achter de kiezen had ;-)


Bij het aftappen van de oude motorolie hadden we al gezien dat dit er niet al te best meer uitzag. Een flinke drab en inwendige vervuiling zou best wel eens de oorzaak geweest kunnen zijn van vastzittende hydraulische klepstoters en dus het getik. Bij demontage van de klepdeksels en een blik in de 'vallei' werd dit nog eens bevestigd; wat een drek! Overigens zou een tekort aan oliedruk ook parten gespeeld kunnen hebben; de olie-pickup was nagenoeg helemaal dichtgeslibd! Tegen een uurtje of half zeven hielden we het voor gezien en gingen we snel naar huis om te genieten van een welverdiende douche. Was wel nodig ook trouwens. Pfff...

Zondag hebben we lekker uitgeslapen; pas om 10.00 en na een flinke bak koffie gingen we weer aan de slag. Het restant kon nu worden overgebouwd :

- Uitlaatspruitstukken (met hitteschilden)
- Waterpomp (uiteraard met nieuwe pakking)
- Oliepeilstok-tube (geprobeerd)
- Olie-pickup (na grondige reiniging)
- Oliedruksensor
- Krukas-sensor (goed schoongemaakt)
- Motorsteunen
- Klepdeksels (na grondige reiniging)
- Carterpan (na grondige reiniging)
- Intake-manifold (met nieuwe pakking voor intake-plenum)
- Balancer
- Ontsteking (verdeler, rotor, tandwiel)
- Bougies incl. hitte-schildjes

Jammer genoeg leverde de buis voor de oliepeilstok een oneerlijke strijd door totaal vastgeklemd in het oude blok achter te willen blijven. Zowel zachtjes toespreken als grof geweld heeft helaas niks opgeleverd. Geprobeerd om hem er van onderaf uit te tikken, geklemd met een waterpomptang, met twee man aan getrokken; niks hielp. Dan maar de zaag erin en hem direkt boven het blok afgezaagd zodat we wel de olie zouden kunnen peilen in het nieuwe blok door het buisje tegen het gaatje te houden en dan de originele peilstok te gebruiken. Zo zou het oliepeil min of meer moeten kloppen. En gelijk een nieuwe besteld.

 

In het nieuwe motorblok ontbrak ook het tandwiel die de oliepomp aandrijft en tegelijkertijd de ontsteking. Die moest vanuit het oude blok worden overgezet. Drie keer raden; hartstikke vast natuurlijk. Met wat beleid (en een hamer) kregen we die er van onderaf wel uit. Voordat we dat deden hadden we beide blokken op cyl. 1 TDC (Top Dead Center) gezet zodat we konden proberen om het tandwiel met z'n gleufje op precies dezelfde manier in het nieuwe blok te krijgen. Later zou blijken dat dit mogelijk cruciaal zou zijn.

Geheel tegen mijn eigen verwachtingen in duurde het overzetten van alles veel te lang. Resultaat was dat het nieuwe blok pas tegen 14.30 in de takels hing en we om 15.00 een kop koffie konden nemen om te vieren dat het nieuwe blok in z'n motorsteunen hing! Met z'n tweëen ging het afbouwen lekker soepel; Ed onder de auto en ik alles in de motorruimte. Voordeel van Jeep is dat ze voor alle aansluitingen aparte connectoren gebruiken; de stekkers passen altijd maar op één manier. Doordat de draadbomen al 12 jaar op dezelfde manier lopen, vallen ze automatisch weer terug op de juiste plek en is aansluiten een eitje. Terwijl ik lekker aan het klussen was is Ed ruim een uur zoet geweest met het zoeken van een kwijtgeraakte bout om de startmotor te bevestigen. We hebben dat ding nooit meer gevonden. Gelukkig konden we nog een alternatief vinden zodat we hem niet met een tie-rap hoefden vast te maken.

Om 19.00 was het zover; de sleutel ging in het contact, vingers werden gekruisd en ... NIETS! Hij draait wel rond maar slaat niet aan. Hmmm... Even een bougietje tegen het blok gehouden en wat denk je : geen vonk. My bad; ik was  vergeten de krukas-sensor weer aan te sluiten ;-) Ok; nog een keertje ... weer niets. Huh? Boek erbij gepakt, rotor  t.o.v. de verdeler goed gezet bij TDC en opnieuw proberen. 'Bijna' riep Ed elke keer. Maar helaas geen enkele sjoege; zelfs geen plofje of halve ontbranding. Alles leek ie te krijgen; lucht, benzine en een vonk. Maar waarschijnlijk niet op het juiste tijdstip. Rond half elf die zondag besloten we er de brui aan te geven nadat we een raar geluid onder de auto vandaan hoorde komen. Bleek dat de pakking tussen olie-adapter-ring en het oliefilter er niet tussen zat en de olie er door de oliedruk flink onderuit spoot. Damn, dat maakt een rotzooi. En Murphy komt nooit alleen; de oliedruksensor was ook nog eens afgebroken.

De operatie was geslaagd, maar een klein detail : de patient bleef in coma.

De week die erop volgende zal mij nog lang bij blijven. We hebben zo'n beetje alle instructies uit de workshop-manual honderd keer gelezen en gevolgd en hebben de hulp ingeschakeld van onze Amerikaanse vrienden via het Jeepforum.com. Met het verdraaien van de rotor kun je de ontsteking niet verstellen, maar verstel je het fuel-synchronisation punt. Het moment waarom de injectie dus brandstof in spuit. De ontsteking is vast ingesteld en wordt door de computer bijgeregeld. En Ed maar aan die verdeler draaien en tegelijkertijd 'Bijna!' roepend. Ik wordt er 's nachts nog wel eens badend in het zweet van wakker ;-)

Al die achterlijke computergestuurde elektronica is zeer frustrerend. Je kunt niets meer zelf doen en de boel hangt van sensoren en stappenmotortjes aan elkaar. Wil je starten? Dan kijkt de computer eerst of de krukas-sensor werkt, de manifold-pressure goed is (MAP-sensor), wat de temperatuur is, of de stationaire-stappenmotor reageert en weet-ik-veel-wat-nog-meer. Oh ja; als je de multi-riem verwijderd om de motor soepeler rond te laten lopen bij het starten, gaat ie het ook never-nooit doen; als de dynamo niet wordt aangedreven geeft de computer je domweg geen vonk. Moderne rotzooi. Als ie een carburateur had gehad, had ie al vrolijk rondgereden.

Puntje bij paaltje is dat we er in totaal nog 4 avonden letterlijk uren mee bezig zijn geweest. "Hij doet het bijna!". Maandag 4 februari hebben we uiteindelijk de handdoek in de ring gegooid. Dit zal door een ander moeten worden opgelost. Ons voorstel was om de Jeep naar een dealer te brengen en hem daar aan de DRB-SCANTOOL te hangen om zo te zien wat er verkeerd stond. Ed wilde hem echter - na telefonisch contact met de eigenaar van de auto en de leverancier van de nieuwe motor - naar de laatste brengen. Leve de ANWB die hem de volgende dag netjes daar voor de deur heeft achtergelaten.

Vrijdagmiddag kwam het verlossende telefoontje. De garage had ook geprobeerd om hem te starten maar zonder succes (hoe verassend!). Ze begonnen met het eruit draaien van een bougie die - uiteraard - zeiknat van de benzine was. Hun idee was dat de interne weerstand van de bougies wel eens beschadigd kon zijn door het vele starten met verkeerde fuel-timing en dus verzopen motor. Even 8 nieuwe bougies erin gedraaid, sleuteltje om en ... VROEMMM... Je gelooft het niet. Nu hebben we bij elkaar door de jaren heen toch allemaal genoeg ervaring met motoren opgedaan, maar dit was nieuw voor ons allemaal. Leermoment zullen we maar zeggen.

Zaterdagmiddag werden we door de eigenaar van de auto opgebeld dat hij helemaal happy was; de Jeep liep zoals ie nog nooit (bij hem) had gelopen. Soepel, snel en krachtig. Zo hoort het! Nu nog een paar kleine details zoals het monteren van een nieuwe peilstok-buis (is nu afgedopt), monteren van een nieuwe oliedruksensor en het vastzetten van de motorsteunen aan de kant van het motorblok (wel geconstateerd door garage maar niet aangedraaid). Vooral dat laatste maar snel doen voordat de eigenaar er teveel mee gaat rijden ;-)

Nu maar hopen dat de eigenaar er nog veel plezier aan zal beleven. Van Ed begreep ik dat zijn doel was om de Jeep op niet al te lange termijn te gaan verkopen en een tikkende motor met net zoveel koelvloeistofverbruik als brandstofverbruik was geen goed verkoop-argument. Tsja, in dat licht gezien was deze investering mischien zo gek nog niet. De volgende keer mag ie het zelf doen ;-)

[ vorige pagina ]

Lijn (3257 bytes)