'Live' reisverslag nr.1

28 augustus 2005

Lijn (3257 bytes)

Huidige gegevens :

19475 Miles Dodge
77475 km Defender
1010 mbar

Op de gebruikelijke chaotische wijze is ook deze trip weer van start gegaan. De voorbereiding was gepland en ook volgens plan verlopen.

Wat vele altijd beweren dat ‘wij’ altijd heel veel meenemen, dat was nu eens niet zo, de bak is half vol, o nee half leeg (positiever, niet waar?)

Op de wegbandjes (30”inch) is het wel ff anders dan de hummers (36” inch) door de kleiner omtrek maken we minder meters. Om dit een beetje te compenseren draait de V8 wat meer toeren en dat is wel te horen. Hadden nog het idee oordopjes mee te nemen, maar hebben besloten dat oordoppies voor watjes zijn. (met andere woorden: die zijn we vergeten).

Bij het Kleinpolderplein vertragen we netjes naar de verplichte 80Kph, de gps help daarbij, die geeft het perfect aan. Bij het begin hebben wel last van die #$^%$#@ weggebruikers die bij de eerste tekenen van een 80Kph bord gelijk afremmen to opa-weggedrag.

We hebben de Dodge voor deze trip van vele extra’s voorzien. De crème de la crème is toch wel dat het nu een D-Dodge is geworden. Met andere woorden: Digitale-Dodge! Al eerder vermeld er is een gps aanboord, met route navigatie (bijzonder makkelijk), maar de directe koppeling aan de laptop maakt het big fun! 15 inch scherm, dus de route in breedbeeld. En op de laptop de mogelijkheid om makkelijk te navigeren, waypoints te benoemen en ga zo maar door. Joop heeft het vlak voor vertrek in orde gemaakt en hij puzzelt nog wat met alle mogelijkheden. 

Mmmmh de eerste file aankondiging is een feit. Bij Breda staan ieder geval 3 km. Aangezien het voor ons niet uitmaakt wijken we uit over Roosendaal, ach 16 K om op 1150K,… en verder is de route ook aangepast er blijken behoorlijke wegwerken te zijn voorbij Brussel, dus oké, we gaan verder over Reims. De route is uitgerekt tot 1250K. Mooie, goed dat we van rijden houden ?. Als we weer samen komen met de E19, merken dat we een goede keuze hebben gemaakt. Er staat uit de richting Breda één lange rij mopperde automobilisten.

Rik rijdt achter ons. We hebben voor deze trip een speciale achterhoede meegenomen, die in de Engelse voetbal leage niet zou misstaan.. Een beer van een verdediger, Op gegroeid in de Engels heuvels, maar na zijn een transfer voorzien, ja het doet pijn, van een Duits hart de hypermoderne 5 cil Diesel Engine. Eigenlijk is het nog erger, nadere inspectie heeft een wirwar van nationaliteiten ten toon gespreid; voorbanden, Pirelli (Italië), Achterbanden, Bridgestone (Japans), zijn reserveslof is origineel; Michelin (Frans). Nou ja, voor een Engelse auto,.. origineel Frans? Als of je het in Keulen hoort donderen .

Alles aan de Defender doet best wel goed aan. Het oude ontwerp is zo gebleven en her en der verbeterd. De cultuurshock komt als je de motorkap opendoet. Wow, daar zit iets in met under-the-hood-design. Het motorblok zit vestopt onder een plastic kap. Heftig netjes ziet het er uit. En die turbodiesel met commonrail is nog chiptunebaar ook. Standdaard doet die al 122 pk en 300 nm. Niet gek voor 2100 kilo.

Belgie

Rond Antwerpen is het momenteel een 4x4 waardig parcour. De afslag naar Brussel wordt onderhanden genomen. Op zich wel netjes aangeven dat de afslag gewijzigd is, maar bijna twee keer haaks om, bevorderd de doorstoom niet! Die Belgen blijven je verbazen,.. Nog een kwartiertje tot Brussel en wijken we af naar Reims, de grote omweg om de files van de wegwerkzaamheden in de Ardennen en te ontwijken. Het gaat best lekker, met een gemiddelde van ongeveer 100km komen we toch lekker vooruit.

Chaosboyz? Alpenboyz!

Alex, de zoon van Wouter is ook mee met deze trip, hij heeft het logo’s van de chaosboyz speciaal aangepast en geëist dat we dat ook voerde op de wagens. Chaosboyz is verbasterd tot Alpen-boyz en de onze wagen op zich wordt aangeduid met “Unit Dodge” Uiteraard is joop het daarmee niet eens, hij mompelt iets over een D-Dodge of zoiets.

13:51 ongeschonden chaos-grond, bij Brussel gaan we ‘onze’afslag voorbij. Nu gaan wij daar, waar we als Chaos nog nooit geweest zijn. Engage!

Het weer wordt eigenlijk langzamer wat minder, die weer–mannen(vrouwen) worden toch steeds nauwkeuriger. Er is een ‘frontje’ waar we onderdoor moeten, dus is het logisch dat de hemel zich met wolken vult, maar wel K. Wij hopen natuurlijk op 25+ en een heldere blauwe lucht, maar dat deden ze gelopen week ook in de Alpen. We werden trouwens ook nog voor ramptoerist uitgemaakt. Wij kunnen er toch ook niet aan doen dat de hemel zich boven de Alpen geopend,.. al maanden verheugen wij ons op deze trip!

15:39 uur ZON. Het wordt meteen warm, niet verkeerd.

Douane

15:45 uur niet te geloven, hebben wij weer. We lopen tegen een grenscontrole aan! Net voor de voor dat we bij een obsucure grenspost tussen Belgie en Frankrijk aankomen, geeft Joop een verkeerde aanwijzing. Daardoor maken we een ruime slinger om die misstap te vermijden. Mogelijk trekt deze slinger de aandacht, want zes Franse douaniers, houden ons aan en zwermen om de auto. Paspoort controle, nooit van Schengen gehoord zeker,.. Bij ons hopen ze verboden waar te vinden. Hasjiesj, Marjuana, Coke, ofzo. Elke Hollander is in de Franse ogen natuurlijk constant stoned en handelt per definitie in drugs. Zeker als je een Franse Douanier ben, dan heb je die mening. Dan vinden ze mijn sigarenkoker. Bingo, je ziet hun oogjes knijpen. Met een vette glimlach wordt, door de dikste en kennelijk belangrijkste douanesoldaat, op theatrale wijze mijn sigarenkoker geopend, zo van: en nu hebben we ze!. Haha, we zijn erg braaf en ze vinden dus niks! Alleen maar echte Hollandse sigaren uit eigen doos.

Bij Rik wordt de diesel gecontroleerd, hij heeft zijn Defender pas veertien dagen en realiseert zich pas achteraf dat de vorige eigenaar wel eens op rode diesel had kunnen rijden. Ook hij heeft geluk; No problemo. Wouter moet nog wel in zijn best Frans uitleggen wat we gaan doen in Frankrijk en waar we naartoe gaan. Dat wordt nog de bak geïnspecteerd, wat voor lading we hebben. Als blijkt dat het kampeerspullen zijn, ontspannen de heren douaniers wat en mogen we onze weg hervatten.. Daarna een zwaai en we mogen weg. Joepie, Frankrijk, heerlijk land!

Kamp

Om 20.30 uur maken we kamp. 100 km noordelijk boven Dijon, in een bos zuidelijk van Châtillion-sur-Seine aan de N71.
We buigen van de weg af een niet geasfalteerd bospaadje op. Al gauw komen we op een vlak stukje en maken kamp voor de eerste eer. Windstil. Het zeiltje over de stangen en de bagage op de plank. De luchtmatras opblazen en languit in de bak. Nu nog een welverdiend biertje. Genietend van de absolute stilte om ons heen is het schrikken als we plots vlakbij luid gehoest horen. Joop, als dierenkenner, herkent de roep van een verkouden hert. “Die zal het wel niet lang maken, zieke wilde dieren leven niet lang”. De nacht valt en de sterrenhemel is indrukwekkend. Het wordt koud. De open hemel zorgt voor een forse afkoeling. 

27-07-05 Zaterdag

Als we om 07:00 uur wakker worden is het 7 graden, boven nul, weliswaar, maar toch. Brrr. Mmmm, voor sommige onder ons voelen de slaapzakken wel wat dun aan. Alleen Joop ligt senang in zijn net nieuw aangekochte polar bag, die tot -20 comfortabel zou moeten zijn. De dekzeilen druipen van het condens, verder zit het prima.Wat een lekker tentje hebben we zo. Tijd voor Koffie! Gebakken eieren en yoghurt. Na het ontbijt breken we op en kunnen onderweg.

19858 Miles Dodge
78117 Km Defender

09.15 vertrekken we, nadat Joop nog even wat met de route gefiddelt heeft. Op zich aardig zo’n routing tool, maar dat kreng is wel (vaak) eigenwijs. Het kost toch wat meer moeite om de route zo te krijgen als wij dat willen. Wel logisch, de software berekent de snelste of kortste route, dus als je geen tussen punten opgeeft bepaald deze keuze de route. En kort is dan ook echt kort, op meest onmogelijke weggetjes en in stadsdelen kan je er mee terecht komen. Neem dus at tijd om de route na te lopen en eventueel aan te passen!

Aan Joop heb je overigens niet zoveel als navigator, als hij wat moet opzoeken, terwijl we over slingerende wegen rijden, moet hij bijna kotsen!

Cassettes

Onze Dodge is overigens niet het enige voertuig waarin wat gefiddelt wordt met electronica. De Defender heeft een traditionele en originele radiocasetterecorder. Rik helemaal trots: “heeft het originele Landroverlogo er zelfs op staan”. Cassettes? Dat zijn toch die spaggethi- bende-dingen uit de vorige eeuw? Affijn, de MP3-spelder van Alex zit met een snoertje in het cassette deel en zorgt zo voor heftige muziek. Die arme Rik…

Briketten

Als we door een dorpje rijden duidt Joop op iemand die uit een bakkerij komt. Joop met zijn super Frans, hé! Daar komt iemand met een “Briket” uit een winkel. “Baguette”, Joop! Het brood is niet van steen.

Dorstig

De Dodge heeft ook nog een andere D. Die van Dorstig!. Na zo’n 350 km moeten we toch serieus gaan zoeken naar een LPG pomp, anders wordt het bij 380-400 km overschakelen op benzine. En dat vinden we niet leuk. Net Dijon ingereden vinden we spontaan een LPG pomp. Hu, tanken, dus. Tjsa, heb je slang al aangekoppeld en sta je ongeduldig te drukken op de knop, komt de tankstationbediende besmuikt aanlopen met een bordje: “hors service” oftewel, geen gas. Swoa, ze geven daar ook geen gas.

Dááág lieve mensen

We kruisen door de Jura, over rode en gele weggetjes. Soms even een witte, als de routeplanner het weer eens op zijn heupen heeft en wat korts weet. Heerlijk, rustige boerderijen, waar we dwars over het erf donderen. Open monden en wij maar vrolijk wuiven. Ik hoor Alex achter ons de Hans Teeuwen imitatie van de Koningin nadoen: “Dááág, Lieve mensen, Dáág”.

Toch wat vergeten!

Joop is zijn oplaadsnoer voor zijn telefoon vergeten, de knuppel! Er wordt overwogen om en Geneve een stop te maken om ff te kijken of er één te koop zal zijn. Lastig is wel dat er duizend en een uitvoeringen zijn, en hij weer een of ander incourant merk heeft, een NEC van zijn werkgever, KPN. Mogelijk gaat dit problemen geven bij de beoogde update voor de chaosboyz.nl site, want dat ding zou voor de GPRS internet verbinding moeten zorgen.

De eerste Col

In de Jura hebben we de Col de la Faucille 1323m, dit is onze eerste officiële Col. Daarna gaat het lekker naar beneden en de Dodge houd zich goed. In de 2e versnelling kan die goed op de motor afremmen en we dalen af naar Geneve. Een stoere douaniérre met zonnebril laat ons zonder een spier te vertrekken het Zwitserse binnen. Dat ging makkelijk! Ook Rik is in no-time door de grens. 

In Geneve via de MediaMarkt door verwezen naar een speciaalzaak voor elektronica. Joop kan echter geen oplaadapparaat voor zijn NEC vinden. Na een uurtje winkelen geven we het op. Een uur lang winkelen is wel genoeg straf voor hem (en ons) en we besluiten om het beste ervan te maken, desnoods zoeken we nog wel een internetcafe op om de verslagen op te sturen. 

Panne

Geheel onverwacht is de hypermoderne Landrover het eerst aan de beurt om een panne te hebben, het koppelingspedaal heeft een hydrolische verbinding met de koppelingsplaten en daar zit een lekkie. Het is gelukkig een heel klein lek, dus met een beetje bijvullen en bijhouden komen we de bergen nog wel door. We gaan weer verder. 

Fotoshoot

Wouter wil per sé een foto van de auto’s aan de Quai bij Geneve, en dat zullen we weten ook. Het is zaterdagmiddag en elke zichzelf respecterende Geneef is mijn zijn luxe auto de stad in. Staan we dus in die stinkende, hete, stad in de file. Wouter, Bedankt! Tot overmaat van ramp betrekt het en is de grote fontein in het meer nauwelijks nog te onderscheiden van de hemel. Wat een rot foto’s…Het hele Zwitserse avontuur kost ons bij elkaar wel anderhalf uur. Not funny.

Regen

Frankrijk weer binnenrijden gaat het regenen! En meteen flink. Grappig, want in Geneve hebben we, vanwege het mooie warme weer, het glazen dak er uit gehaald. Het duurt even voordat we gelegenheid hebben om dat weer terug te plaatsen en onze haren zitten weer fris op de kop. Nat.

Op de A40, de bergen in, wordt weer opnieuw en alweer de Dorst van de Dodge gelest en kort daarna begint het echte klimmen. 

Om hoog slingeren we. Col de Aravis, La Croix du Fer en Bellecombe. Tot in een fraai dorpje Hauteluce. Daar is de weg zo smal dat we geen tegenliggers kunnen velen. In het dorpje gaan we door smalle straatjes, steegjes zijn het meer, door poorten. De V8 klinkt luid in die omgeving. Alle ogen zijn telkens op ons brullende monster gericht. De Defender wordt geen blik waardig gekeurd, natuurlijk. 

Tegenliggers

Tijdens de afdaling komt Rik, om een bocht, plotsklaps een tegenligger tegen. Net op een smal stuk, zonder passeermogelijkheden. Bovenop de rem. Er zit nog een halve meter tussen de beide voertuigen als ze stil staan. Nou, nou. Close call. 

Lac Roselend

Tegen 19:00 uur komen we op de Col de Meraillet, vlak bij het Lac de Roselend. We besluiten om een kampeerplek te zoeken aan de oevers van het stuwmeer. Eerst passeren we een geasfalteerde parkeerplaats, waar heel wat Campers opgesteld staan. Not our cup of tea. Verderop rond het meer veranderd de weg in onverhard en wordt erg smal. Dat gaat goed. Het regent nog steeds. Ook drijven er wolken voorbei en is het soms zo mistig dat we maar 5 meter zicht hebben.We zijn driekwart rond het meer en komen langs een plekje op het pad dat wat breder is en ook nog eens redelijk horizontaal. Daar passen onze auto’s precies op, achterkleppen tegen elkaar en extra zeiltje overspant de openstaande kleppen. Zicht op het blauwe meer en een ruisende waterval voor achtergrondmuziek.

Goulash met rijst

Topkok Rik tovert wat met pannen en na de maaltijd is er tijd om uit te buiken. We zijn moe maar voldaan. Nog even het verslag verzenden en dan klaar. Helaas! We staan dusdanig in de rimboe, dat we geen GSM verbinding kunnen krijgen. Tja, dus geen verslag op de zaterdagavond. Dan maar zondagochtend direct verzenden als we verbinding krijgen…

Wordt vervolgt…

Auteur: Wouter

[ vorige pagina ]

lijn1.gif (3257 bytes)